Hubertus Arnoldus Biesjot: beeldhouwer en kastelijn
In de ogen van nu hield Hubertus er een vreemde combinatie van beroepen op na. In zijn tijd was het niet ongewoon dat de 'werkende mensch' er heel wat voor over moest hebben om een redelijk inkomen te vergaren. Hubertus zal ongetwijfeld meer liefde hebben gehad voor het ambacht van beeldhouwer dan het werk als kroegbaas. Maar ik sluit niet uit dat de kroeg een welkome, constante stroom van inkomsten opleverde. Zijn werk als beeldhouwer heeft natuurlijk bijgedragen aan het inkomen. Toch kan ik me voorstellen dat die inkomsten minder regelmatig binnen kwamen.
Voor hem zal deze combinatie wellicht het 'ei van Columbus' zijn geweest.
Hubertus wist dat hij als kastelijn ook in sociaal opzicht een verantwoordelijkheid had voor zijn klanten. Je leest daar meer over in het verhaal van zijn oudste dochter. Diverse, door hem gemaakte, werkstukken zijn binnen de familie gebleven of op verzoek door hem gemaakt. De voorwerpen die ik ken zijn allemaal gemaakt in hout en vaak functioneel bruikbaar.
Voor mijn grootvader Henk Hockx maakte hij onder meer een naambordje. Henk was zo'n 40 jaar in dienst van de HTM (Haagse Tramweg Maatschappij). Aanvankelijk als conducteur en later als conducteur / bestuurder. Het gevleugelde wiel staat voor het spoor- en tramweg personeel. Op de uniformpet was dat logo ook zichtbaar.